Mijn boosheid kan nergens heen
En geloof me maar
Ik voel het allemaal

De betraande gezichten
De verstikte woorden
“Ik heb dit meegemaakt”
Want ik heb dat ook meegemaakt
En niemand die me toen hoorde

Ik wil wel schreeuwen
Maar heb zo lang gezwegen
Dat ik mijn stem heb verloren

Samen met zoveel vrouwen
Boos gezwegen

Waar moet die boosheid dan heen?
Toelaten en accepteren?
Erdoorheen ademen tijdens mediteren?

Nee…

Ik wil het kanaliseren

Want boosheid zet in beweging
En ik weiger hier nog stil te staan
Dus sterk ik mezelf
Aan de opstand van zoveel vrouwen
Hardop spreek ik mijn hervonden woorden
Voor anderen om te horen
Om op mijn moed weer door te bouwen

Sowieso bal ik liever mijn vuisten
Met mijn zachtheid op mijn mouwen